...วาเลนไทน์ระทม...
...วันที่อัสสุชลล้นอาบแก้ม
วันแต่งแต้มดวงจิตที่ผิดหวัง
วันที่ใจซาบซึ้งถึง "สัจจัง"
วัน "ทุกขัง" มาเยือนเป็นเพื่อนนอน
วันที่สุดขื่นขมตรมดวงจิต
วันถูกพิษ "รักพ่าย" ยากถ่ายถอน
วันได้แค่มองตามหลังงามงอน
วันที่ตอนเช้า-ค่ำ เช็ดน้ำตา
"วันแห่งรัก" ไฉน ไร้คนรัก
วันเศร้านักได้แต่ชะแง้หา
วันกุหลาบเบ่งบานปีผ่านมา
วันนี้ข้าฯกลับไร้ ดอกไม้งาม
วันที่พ่ายแพ้ฤทธิ์ความคิดถึง
วันที่ซึ่งลำบากใจ เมื่อใครถาม
วันที่ถูกตัดสิทธิ์ "ผู้ติดตาม"
วันที่ยามนิทรา ตายังโพลง
วันที่ฟ้าเคยผ่องกลับหมองเศร้า
วันที่เฝ้าดูแลขวดแม่โขง
วัน "อกหัก ช้ำชอก" ต้องออกโรง
เพื่อเชื่อมโยง ตัวข้าฯ กับ "วาเลนไทน์".
...ส.เชื้อจันทร์...
๑๔ กุมภาพันธ์ ๒๕๕๕
วันแต่งแต้มดวงจิตที่ผิดหวัง
วันที่ใจซาบซึ้งถึง "สัจจัง"
วัน "ทุกขัง" มาเยือนเป็นเพื่อนนอน
วันที่สุดขื่นขมตรมดวงจิต
วันถูกพิษ "รักพ่าย" ยากถ่ายถอน
วันได้แค่มองตามหลังงามงอน
วันที่ตอนเช้า-ค่ำ เช็ดน้ำตา
"วันแห่งรัก" ไฉน ไร้คนรัก
วันเศร้านักได้แต่ชะแง้หา
วันกุหลาบเบ่งบานปีผ่านมา
วันนี้ข้าฯกลับไร้ ดอกไม้งาม
วันที่พ่ายแพ้ฤทธิ์ความคิดถึง
วันที่ซึ่งลำบากใจ เมื่อใครถาม
วันที่ถูกตัดสิทธิ์ "ผู้ติดตาม"
วันที่ยามนิทรา ตายังโพลง
วันที่ฟ้าเคยผ่องกลับหมองเศร้า
วันที่เฝ้าดูแลขวดแม่โขง
วัน "อกหัก ช้ำชอก" ต้องออกโรง
เพื่อเชื่อมโยง ตัวข้าฯ กับ "วาเลนไทน์".
...ส.เชื้อจันทร์...
๑๔ กุมภาพันธ์ ๒๕๕๕