เส้นสายรักถักไว้มอบให้น้อง
มิมีสองมีสามห้ามไหวหวั่น
มอบแด่น้องคนนี้ชั่วนิรันดร์
รักแต้มฝันเราสองสู่ห้องใจ
แต้มรักฝันห่อลมไปห่มน้อง
พาพ้นหมองจิตหม่นดลจิตใส
รักคือรักจากพี่นี้มอบไป
รักจากจิตชิดใกล้หทัยกาญจน์
สล่าผิน
มิมีสองมีสามห้ามไหวหวั่น
มอบแด่น้องคนนี้ชั่วนิรันดร์
รักแต้มฝันเราสองสู่ห้องใจ
แต้มรักฝันห่อลมไปห่มน้อง
พาพ้นหมองจิตหม่นดลจิตใส
รักคือรักจากพี่นี้มอบไป
รักจากจิตชิดใกล้หทัยกาญจน์
สล่าผิน
เปรียบเส้นสายร่ายรักทอถักศิลป์
ผ่านกวินท์กวีที่ขับขาน
พี่ห่มน้องนี้เปรมเกษมสราญ
ลงในงานงามนักรักตอบแทน
มิมีสองสามสี่พี่แน่นะ
ตรงลงจะจดจิตคิดหมื่นแสน
อาจถึงล้านร้อยรักถักทั่วแดน
ห่มแด่แฟนฝันนี้ที่ให้คุณ...
หทัยกาญจน์
๑๔ กุมภาพันธ์ พ.ศ.๒๕๕๕