[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[สุนันยา]

เรียกว่าเราหรือเปล่าเท่าที่รู้
แต่อยากอยู่เคียงชิดสนิทใกล้
อยากโทรหาเห็นหน้าทุกวันไป
อยากแทนใครคนหนึ่งในใจเธอ

หากสิ่งที่กระทำทุกค่ำเช้า
เรียกว่ารักหรือเปล่าที่เฝ้าเพ้อ
อยากใกล้ชิดทุกวันเพราะอยากเจอ
ที่ล้นเอ่อจากใจรักไม่คลาย

ทุกคืนวันอยากเห็นหน้าเพียงแต่เธอ
ไม่ได้เจอขอฟังเสียงเพียงทักทาย
โทรศัพท์หากัน นั้นวุ่นวาย
ใจละลายเพียงเธอทัก รักเพียงเธอ

พอพบพักตร์ชักประหม่าทีท่าเก้อ
เหมือนยืนเซ่อมือไม้ไว้ที่ไหน
เพียงเห็นหน้าสบตาพาฝันไป
ใจลิ่วไหลไปลึก-ลึก...นึกไปเอง..

ผู้หญิงดินๆ

ขัดเขินบ้าง บางที มีหวั่นไหว
คิดมากไป คลับคล้าย ใครข่มเหง
ปากกับใจ แย้งยื้อ แบบถือเกรง
จะครื้นเครง หรือโศกศัลย์ หวั่นเต็มที

ปากอยากเอ่ย เผยนัย ใจกับท้วง
เหมือนอยู่บ่วง ร่วงวาง กลางวิถี
ประหม่านัก รักเรา เอาไงดี
นับหนึ่ง-สอง- สาม-สี่-หนีแล้วเรา..

"สุนันยา"