กานแก้ว ๕
๘.บนถนนใกล้ราตรีซุ้ม
มีคนยืนชุมนุมอยู่กลุ่มหนึ่ง
พยักพเยิดพึมพำเหมือนรำพึง
เอ็นดูซึ่งดายเดียวเหมือนเดี่ยวดาว
อุ๊ยกานแก้ว ตายแต่เสาร์ ราวบ่ายสี่
ป้าชูประคำศรีส่งข่าว
วันนี้จะเคลื่อนศพไปชั่วคราว
แกคงหนาวเหลืออนาถไร้ญาติโยม
ตาอินต๊ะจะไปขอรากยอป่า
มาเข้ายาหม้อหลักกับผักโขม
ตะแคงคว่ำแคร่เคียงตะเกียงโคม
คือร่างซีดเปียกโทรม เป็นซังเซา
ที่แปลกคือเมื่อวานวันอาทิตย์
แต่ฝนปิดฟ้านั่นค่ำวันเสาร์
แหละเพียงฝอยปรอยลมพรมเบาเบา
พอรุ่งเช้าก็เข้าแดดแผดระยับ
เรื่องประหลาดวาดหวั่นไม่ทันครบ
ขบวนศพปรบเท้าเข้าขยับ
ไร้ปราสาทคาดทองมารองรับ
แขกก็นับจับได้คนใกล้เคียง
พี่สายคำน้ำลือคนถือรูป
กระถางธูปเหลืองลายอ้ายเสวียง
โลงได้หนานบ้านบนสี่คนเรียง
ครูบาเขียงคลี่ปลายสายสิญจน์เคียน
(ยังมีต่อ)
พรายม่าน
สันทราย
๑๓ กุมภ์ ๕๕
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
