จะร่ายรำคำเพราะเสนาะหู
จะใฝ่รู้ครูกลอนสอนเสมอ
จะจารจดจรดคำพร่ำละเมอ
จะขอเพ้อเหม่อมองทั้งสองคน
หนึ่งบทกลอนอ้อนไว้ในกลอนเปล่า
หนึ่งน้องสาวคราวนี้มีสับสน
หนึ่งคำรักปักทรวงดวงกมล
หนึ่งคำล้นค้นเจอเผลอมีใจ
ฝากกลอนแปดแผดเผ่าให้เร่าร้อน
ฝากอาวรณ์ตอนจากพรากหวั่นไหว
ฝากอารมณ์สมรักกระอักนัย
ฝากเอาไว้ใคร่ครวญรัญจวนปอง
เพียงกระเซ้าเย้าแหย่แหมสนุก
เพียงหวังปลุกลุกใจใฝ่ทั้งสอง
เพียงเคลิบเคลิ้มคลั่งไคล้ใจตระกอง
เพียงหมายครองลองลิ้มชิมนงค์นาง
พระอาทิตย์อัสดง
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
