บทเรียนของชีวิต พาให้จิตคิดสะอื้น
อดีตพากล้ำกลืน พอว่าตื่นฟื้นความจำ
เมื่อก่อนตอนยังหนุ่ม ใจร้อนรุ่มหนุ่มกำยำ
ไม่คิดก่อนจะทำ พาหญิงช้ำตั้งหลายคน
เมียแรกแสนแปลกจิต คู่ชีวิตลิขิตดล
เธอสวยรวยเลิศล้น สวยสะอางนางสาวไทย
บ้านอยู่ราชบุรี บางคนทียังจำได้
ยามคิดสะกิดใจ ว่าทำไมต้องเลิกลา
มีลูกเธอรับหมด มิให้อดให้ห่วงหา
ฉันไปไม่นำพา แม้ลูกยาก็ไม่ดู
ตอนนี้ลูกเติบใหญ่ แสนสดใสไม่อดสู
เป็นหนุ่มไม่อุ้มชู คิดว่าฉันนั้นแย่จัง
นี่แหละเป็นบทเรียน เหมือนภาพเขียนบนผนัง
เรื่องเก่าเล่าให้ฟัง เผื่อสอนสั่งยังลูกตน
สล่าผิน