ถึงรุ่งเช้าต้องไกลไปแล้วนี่
ปัตตานีแรมรอนถอนสะอื้น
แผ่นดินเดือดมอดไหม้ดั่งไฟฟืน
ผู้คนฝืนเจ็บช้ำน้ำตาริน
อบอวลกลิ่นอำมหิตของพิษแค้น
ทุกข์อัดแน่นหวาดกลัวไปทั่วถิ่น
เลือดและเลือดทาทดรดแผ่นดิน
ฤจะสิ้นเสาหลักปักษ์ใต้เรา
--ณัชชา--
ปัตตานีแรมรอนถอนสะอื้น
แผ่นดินเดือดมอดไหม้ดั่งไฟฟืน
ผู้คนฝืนเจ็บช้ำน้ำตาริน
อบอวลกลิ่นอำมหิตของพิษแค้น
ทุกข์อัดแน่นหวาดกลัวไปทั่วถิ่น
เลือดและเลือดทาทดรดแผ่นดิน
ฤจะสิ้นเสาหลักปักษ์ใต้เรา
--ณัชชา--