เกิดเป็นคนจนใจอย่าจนจิต
จนความคิดปิดกั้นฝันเสมอ
เกิดปัญหามีไว้แก้แน่จริงเออ
นั่งพร่ำเพ้อรำพันกันยังไง
พระพุทธองค์สอนไว้ใช่ "ตัวกู"
มันไม่อยู่อนิจจังสิ้นอายุไข
อย่ายึดมั่นถือมั่นกันทำไม
ต้องอดทนอยู่ได้ด้วยพลัง
ชีวิตคือการต่อสู้ความชอกช้ำ
ต่างมีกรรมเพียงมากน้อยคอยความหวัง
ทุกชีวิตที่รันทดมักบดบัง
เดิน ยืน นั่ง สติคิด ชีวิต จะรุ่งเรือง..
ริน ดอนบูรพา
๑๐ ก.พ. ๕๕
จนความคิดปิดกั้นฝันเสมอ
เกิดปัญหามีไว้แก้แน่จริงเออ
นั่งพร่ำเพ้อรำพันกันยังไง
พระพุทธองค์สอนไว้ใช่ "ตัวกู"
มันไม่อยู่อนิจจังสิ้นอายุไข
อย่ายึดมั่นถือมั่นกันทำไม
ต้องอดทนอยู่ได้ด้วยพลัง
ชีวิตคือการต่อสู้ความชอกช้ำ
ต่างมีกรรมเพียงมากน้อยคอยความหวัง
ทุกชีวิตที่รันทดมักบดบัง
เดิน ยืน นั่ง สติคิด ชีวิต จะรุ่งเรือง..
ริน ดอนบูรพา
๑๐ ก.พ. ๕๕
ก็เคยนะทำใจไม่ให้คิด
พอสะกิดสักนิดก็คิดเฟื่อง
การทำมาหากินไม่รุ่งเรือง
เลยขุ่นเคืองขัดข้องจิตหมองตรม
อยากจะบวชเข้าวัดเป็นพรามณ์ชี
เพื่อหลีกหนีความทุกข์ไม่สุขสม
ทำไม่ได้จิตใจยังโง่งม
เลยนั่งจมที่หน้าจอพอบรรเทา
พอสะกิดสักนิดก็คิดเฟื่อง
การทำมาหากินไม่รุ่งเรือง
เลยขุ่นเคืองขัดข้องจิตหมองตรม
อยากจะบวชเข้าวัดเป็นพรามณ์ชี
เพื่อหลีกหนีความทุกข์ไม่สุขสม
ทำไม่ได้จิตใจยังโง่งม
เลยนั่งจมที่หน้าจอพอบรรเทา
ผู้หญิงดินๆ