เห็นท่านรินตั้งท่ามาสั่งสอน
หลังตื่นนอนไม่นานอ่านท้องเรื่อง
แสนถูกใจในคำพร่ำเนืองเนือง
เหมือนกระเตื้องให้จิตคิดไตร่ตรอง
ความเปล่าเปลี่ยวเดียวดายคลายลงได้
หากทำใจให้ว่างวางความหมอง
แล้วมุ่งคิดส่งจิตย้ำตามครรลอง
ส่งจิตจ้องมองย้ำคำพุธ-โธ
แต่ก็ยากกว่าใจจะได้คิด
เพราะชีวิตช่างยากลำบากโข
แม้มีคู่อยู่ร่วมห้องยังร้องโฮ
ปัญหาโผล่ให้แก้แต่จนใจ
ทั้งมีคู่ไร้คู่อยู่บนทุกข์
คนจะสุขเพราะคู่มีอยู่ไหม
คนขาดคู่อยู่สุขมีถมไป
คนนั้นไม่เหมือนกันนั้นแน่นอน
สล่าผิน..ขอแจมด้วย