หากเธอเจ็บ เก็บงำ ความรู้สึก
ในห้วงลึก ก้นบึ้ง จึงเสนอ
ว่าบอกรัก ภักดี ที่พบเจอ
มิได้เพ้อ พจนา หาคำรัก
เขาไม่รู้ แล้วใย ใจพี่ทุกข์
โปรดแจ้งสุข สร้างสรรค์ ฝันประจักษ์
แสดงเห็น เป็นอยู่ รู้สึกนัก
ว่าสมัคร หมายอนงค์ ที่ตรงใจ
หากเจ็บปวด รวดร้าว นอนหนาวเหน็บ
ความรักเก็บ เงียบงัน นั้นสงสัย
พี่ต้องเปลี่ยว เปล่าตน คนอะไร
บอกรักไป ป่าวร้อง รักเธอเลย
หทัยกาญจน์
๑๑ กุมภาพันธ์ พ.ศ.๒๕๕๕