...แอบมอง น้องอยู่นาน
แก้มใสใสยิ้มหวานหวานยิ่งพาลสวย
หลงระรวยในเสน่ห์ของน้องหญิง
หมายสมัครด้วยใจภักดิ์เพราะรักจริง
ไม่กลอกกลิ้งหวังครองคู่พธูงาม
แต่ความฝันยังคงเป็นแค่ความฝัน
ทุกคืนวันได้เพียงมองมิกล้าถาม
ได้แต่เพ้อเฝ้าละเมอทุกโมงยาม
อยากส่งคำถามสื่อรักไปทักเธอ
เลยมาปักพักใจในบ้านนี้
เพื่อคนดีจะเห็นใจใฝ่เสนอ
ได้แต่แอบอ่านคำกลอนนอนละเมอ
กลอนของเธอวจีหวานสะท้านใจ
อยากต่อกลอนอ้อนกระเซ้าเราไม่กล้า
เพราะวาจาไม่คารมชวนหลงไหล
มีเพียงรักปักในห้วงดวงหทัย
ที่ฝันใฝ่หมายสมัครสมรักเธอ
ดุลยภาพแห่งสายน้ำ
แก้มใสใสยิ้มหวานหวานยิ่งพาลสวย
หลงระรวยในเสน่ห์ของน้องหญิง
หมายสมัครด้วยใจภักดิ์เพราะรักจริง
ไม่กลอกกลิ้งหวังครองคู่พธูงาม
แต่ความฝันยังคงเป็นแค่ความฝัน
ทุกคืนวันได้เพียงมองมิกล้าถาม
ได้แต่เพ้อเฝ้าละเมอทุกโมงยาม
อยากส่งคำถามสื่อรักไปทักเธอ
เลยมาปักพักใจในบ้านนี้
เพื่อคนดีจะเห็นใจใฝ่เสนอ
ได้แต่แอบอ่านคำกลอนนอนละเมอ
กลอนของเธอวจีหวานสะท้านใจ
อยากต่อกลอนอ้อนกระเซ้าเราไม่กล้า
เพราะวาจาไม่คารมชวนหลงไหล
มีเพียงรักปักในห้วงดวงหทัย
ที่ฝันใฝ่หมายสมัครสมรักเธอ
ดุลยภาพแห่งสายน้ำ
แอบมาอ่านกานท์กลอนอักษรรัก
พี่ร่ายปักป่านเปรียบเทียบเสนอ
ดั่งน้ำตาลหวานรสมดพบเจอ
พร้อมลองลิ้มชิมละเมอเลิศเลอคำ
ว่าหวานแล้วแก้วขวัญเจ้าฝันใฝ่
ปล่อยดวงใจจงลอยคอยงามขำ
คงต่อกลอนอ้อนเล่นเช่นระบำ
จนร่ายรำเรียงร้อยถ้อยตราตรึง
เพราะพี่วางสร้างสรรค์กลั้นจากจิต
บทจุบพิตพจนาพานึกถึง
คือใครกันกรองคำย้ำคะนึง
ว่าหวานหนึ่งนางหวานสะท้านทรวง
หทัยกาญจน์
๙ กุมภาพันธ์ พ.ศ.๒๕๕๕
หทัยกาญจน์หทัยหวานปานพรพจน์
มธุรสบดแก้วใจให้ใฝ่หา
พี่อยากร้อยกลอยรักปักขวัญตา
ส่งวาจาเป็นกลอนคล้อยไปร้อยใจ
กลัวน้องกาญจน์อ่านผ่านผ่านไม่จำจด
ไม่หมายรสวจีพี่ที่หลงไหล
หวานในกลอนมิเทียบหวานปานดวงใจ
พี่ฝันใฝ่แม่กาญจน์หวานสะท้านทรวง