ห้วงคำนึงยังตรึงตรา
ทุกครั้งคราของคืนเหงา
รักเอย..เคยแนบเนาว์
เหลือเพียงเงาความทรงจำ
เศษฝันในวันก่อน
ยังร้าวรอนอย่างลึกล้ำ
รักเอย..ที่เคยพรำ
ยังตอกย้ำให้คร่ำครวญ
ทอดถอนใจใต้แสงจันทร์
ไยส่องฝันให้รัญจวน
รักเอย..ไม่อาจหวน
ข้าฯก็ควร-ตัดใจลืม
sucklife
คำครวญจวนขาดใจ
สุดหวั่นไหวใครมิปลื้ม
เหมือนของลองหยิบยืม
พี่ทำลืมทำคลึ้มใจ
เพียงฝันในวันก่อน
มิอาวรณ์อ้อนหน้าไหน
สุดช้ำพี่ทำได้
ขอลาไกลให้ห่างกัน
ร่ำไรให้สงสาร
สร้างตำนานแล้วผ่านผัน
ไหนเลยเคยสัมพันธ์
กับแบ่งปันวันเปลี่ยนใจ
พระอาทิตย์อัสดง