"คืนเหงาใต้เงาจันทร์"
ความสัมพันธ์ไม่เหมือนก่อน
รักเอย..ที่อาวรณ์
ให้สะท้อนยากถอนใจ
แอบเพ้อเหม่อคร่ำครวญ
ยังรัญจวนเฝ้าหวนไห้
รักเอย..ที่เคยได้
จืดจางไปไม่เข้ากัน
ตัดพ้อถึงต่อว่า
ใยนำพาให้ข้าฝัน
บ่นท้อต่อพระจันทร์
พร่ำร่ำพันถึงคนไกล
...พระอาทิตย์อัสดง...
ความสัมพันธ์ไม่เหมือนก่อน
รักเอย..ที่อาวรณ์
ให้สะท้อนยากถอนใจ
แอบเพ้อเหม่อคร่ำครวญ
ยังรัญจวนเฝ้าหวนไห้
รักเอย..ที่เคยได้
จืดจางไปไม่เข้ากัน
ตัดพ้อถึงต่อว่า
ใยนำพาให้ข้าฝัน
บ่นท้อต่อพระจันทร์
พร่ำร่ำพันถึงคนไกล
...พระอาทิตย์อัสดง...
มองจันทร์ ฉันหมองหม่น
ช้ำกมล สุดทนไหว
คนดี อยู่ที่ใด
รู้ไหมใคร เขาคร่ำครวญ
ทนเหงา ใต้เงาจันทร์
เจ้าจอมขวัญ ไม่คืนหวน
คืนนี้ อยากชี้ชวน
ให้เอวกลม มาชมจันทร์
ได้แต่ ชะแง้หา
ไม่เห็นหน้า พาโศกศัลย์
ตรมเศร้า เหงาจาบัลย์
สะอื้นไห้ ใต้จันทรา
......ยากูซ่า......
ยินเสียงสำเนียงขวัญ
น้องจาบัลพลันโหยหา
คร่ำครวญรัญจวนมา
เหมือนแม้ว่าพาขาดใจ
อย่าเหงาเศร้าอกตรม
มิสุขสมจงข่มไว้
จะกลับมิลับไกล
คอยน้องไหมให้ถึงวัน
เช็ดหน้าน้ำตาพี่
คลายฤดีที่โศกศัลย์
มีเราเฝ้านิรันดร์
สุขเหมือนฝันใต้จันทรา
พระอาทิตย์อัสดง
น้องจาบัลพลันโหยหา
คร่ำครวญรัญจวนมา
เหมือนแม้ว่าพาขาดใจ
อย่าเหงาเศร้าอกตรม
มิสุขสมจงข่มไว้
จะกลับมิลับไกล
คอยน้องไหมให้ถึงวัน
เช็ดหน้าน้ำตาพี่
คลายฤดีที่โศกศัลย์
มีเราเฝ้านิรันดร์
สุขเหมือนฝันใต้จันทรา
พระอาทิตย์อัสดง