หากภาพฝันฝากไว้ให้นึกถึง
จนติดตรึงต้องจิตคิดห่วงหา
ให้พี่ห่วงดวงใจในนิทรา
จะหลับตื่นฟื้นมาพาถึงกัน
หากคนดีนี้ผ่านมาเพียงพบ
เพียงประสบสายตาพาไหวหวั่น
อาจจะจากพรากไกลในสักวัน
โปรดยึดมั่นไมตรีนี้จาก...เรา
หทัยกาญจน์
๘ กุมภาพันธ์ พ.ศ.๒๕๕๕
จะยึดมั่นไมตรีนี้เสมอ
จะรักเธอจนกว่าฟ้าจะเหงา
จะรักเธอแน่แน่แม้ซบเซา
จะรับเอาทุกสิ่งแบบจริงใจ
หากคนดีผ่านมาอย่าเลี่ยงหลบ
มาประสบสายตาพาหวั่นไหว
ถึงจะพรากจากนุชสุดแสนไกล
โปรดจำไว้รักพี่มีเพียงเธอ
มานพ
๙ กุมภาพันธ์ พ.ศ.๒๕๕๕