.jpg)
จากตรังออกพัทลุงมุ่งระโนด
เลาะข้ามโขดสู่ถนนหนทางเปลี่ยว
ลมทะเลพัดวนขนลุกเกรียว
เฝ้าแต่เหลียวหาเธอชะเง้อคอย
เหมือนสิ้นไร้กำลังอ้างว้างเหลือ
ยืนมองเรือออกฝั่งอย่างเหงาหงอย
คิดถึงเขาขึ้นมาน้ำตาปรอย
บุญเราน้อยเกินไปต้องไกลกัน
--ณัชชา--
เลาะข้ามโขดสู่ถนนหนทางเปลี่ยว
ลมทะเลพัดวนขนลุกเกรียว
เฝ้าแต่เหลียวหาเธอชะเง้อคอย
เหมือนสิ้นไร้กำลังอ้างว้างเหลือ
ยืนมองเรือออกฝั่งอย่างเหงาหงอย
คิดถึงเขาขึ้นมาน้ำตาปรอย
บุญเราน้อยเกินไปต้องไกลกัน
--ณัชชา--
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
