...เพียงพลาดพลั้ง รั้งใจ ไว้ไม่อยู่
สัมผัสรู้...สึกฤดี มีใครเหมือน
ฤๅกรรมเก่า เฝ้าตาม มิห้ามเตือน
ปล่อยรักเยือน เฉือนแอบ แบบสับราง...
...คนนั้นก็... ใจดี เป็นพิเศษ
มิคอยตาม สังเกต ร้ายเลศขวาง
อีกคนก็... น่ารัก รู้จักทาง
อยู่เคียงข้าง พลางประจบ ซบฤทัย...
...จึงปล่อยวาง ทางไขว้ ไว้สองรัก
เผื่อฟูมฟัก หลักพิง ร่วมอิงใฝ่
รักทั้งสอง ครองแอบ แบบตั้งใจ
มิอยากทิ้ง คนใด ให้คร่ำครวญ...
รัตนาวดี
อย่าเพิ่งน้อยใจน๊า..กลอนค่ะ รัตน์รักทุกๆท่านผู้อ่านจ้า 
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
