ขอบคุณภาพจาก Google ครับ
ย้อนยุค วาเลนไทน์ ๒๔๙๙
เคยยินเพียงทำนองของแผ่นเสียง
เมื่อย้อนเรียงเกินทักนานนักหนา
ยุคของเครื่องดนตรีคือกีตาร์
ที่พ่อคว้ามาเกาเพลงเร้าใจ
ในยุคนั้นหนุ่มสาวไม่เข้าผับ
ไม่มีคลับมีบาร์พาหลงใหล
มีเพียงนัดเกี้ยวพาราสีไป
ให้ผู้ใหญ่รับรู้ว่าคู่กัน
ไม่มีหรอกที่นัดเจอเซ็นเตอร์พอยท์
จะนัดคอยกันได้ไกลเกินฝัน
ทีวีก็ช่องสี่มีเท่านั้น
แต่สุขสันต์เหลือเกินเพลิดเพลินใจ
ฟังพ่อเล่าย้อนเวลามาไกลโข
ลูกคนโตอย่างฉันยังหวั่นไหว
สมัยหนึ่งที่ห่างต่างกันไป
พอศอใหม่เปลี่ยนผันตามครรลอง
นึกถึงยุคกีตาร์เคยมาบ้าง
แต่ยังห่างยังแย่แค่มือสอง
บทเพลงนั้นหวานล้ำตามทำนอง
มีเสียงกลองให้จังหวะคละกันไป
เล่ามาให้คนดีที่น่ารัก
เธอรู้จักแผ่นเสียงตกร่องไหม
มันคงแปลกถ้ามีเสียงร้องเรียงไป
ว่าหัวใจ..รักเธอ..รักเธอ..รักเธอ..รักเธอ..รักเธอ.....รักเธอ.....ฯลฯ
รการตติ
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
