เธอกับฉัน รักกัน วันแสนหวาน
น้ำอ้อยตาล พานหมด กดเรียกหา
รักแสนชื่น ดูดดื่น ดวงชีวา
ปรารถนา รักเจ้า เฝ้าเคียงครอง
แต่ไหวหวั่น ครั้นคิด จิตฟุ้งซ่าน
กลัวรักราน ร้าวรก อกกลัดหนอง
จึงได้แต่ แหงนคอ รอคอยมอง
กลัวซ้ำสอง หมองไหม้ ร้องไห้ตรม
ถ้ารักจริง ยิ่งแล้ว ไม่แคล้วคลาด
ถ้าแม้นมาด วาสนา พาสุขสม
เหมือนเรือล่ม ในหนอง ต้องคอยงม
กลัวไม่สม จมหาย คล้ายดั่งทอง
พันทอง