วาเลนไทน์วิปโยค

คืนนี้งาน วาเลนไทน์ ใจคึกคัก
ชายคนรัก นัดฉลอง สองต่อสอง
เขาจะบอก ความนัย สิ่งหมายปอง
นึกยิ้มย่อง หฤหรรษ์ ฝันไปไกล

มีของขวัญ สิ่งใด ให้เราหนอ
หวังพะนอ ขอหมั้น นั้นใช่ไหม
หรือเตรียมแผน เจาะไข่แดง น่าแคลงใจ
ถึงอย่างไร ไม่ยี่หระ พร้อมเผชิญ

เราควงกัน เข้าร้าน อาหารหรู
นั่งเคียงคู่ แนบชิด จิตขวยเขิน
เขากลับดู ล่อกแล่ก แปลกเหลือเกิน
วางท่าเจิ่น ทำเฉย-เมยพิกล

บรรยากาศ ความรัก ชักเริ่มกร่อย
เขาจึงค่อย-ค่อยเอ่ยเอื้อน เหมือนสับสน
คงอยากขอ แต่งงาน พานกังวล
ทำเสียจน อึดอัด อ่อนหัดจริง

สุดท้ายเขา ก้มหน้า สารภาพ
กระซิบกระซาบ ว่าตัวชาย แต่ใจหญิง
ขออภัย ที่แล้วมา อย่าติติง
จำต้องทิ้ง ไปวิวาห์ แต่งสามี

อนิจจา จบกัน สวรรค์ล่ม
ซวยบรม ชะมัด ช่างบัดสี
คนรักฉัน คบหา มาหลายปี
เป็นขันที ตุ๊ดตู่ อดสูจัง

สุนทรวิทย์