อย่า...นะอย่าทิ้งกันในวันเจ็บ
เธอต้องเก็บกายไว้เพื่อให้ฉัน
ฉันก็เจ็บสาหัสต้องผลัดกัน
มอบในสิ่งผูกพัน...ที่บันดาล
ทิ้ง...ประชดบทช้ำด้วยทำโทษ
ฉันน่ะโคตรเจ็บกว่า..น่าสงสาร
หมายมีเธอเคียงลบประสบการณ์
ได้พบพาน..แล้วพรากฉันอยากตาย
กัน...ท่าไว้เผื่อเธอเผลอคิดสั้น
เราดื่มกันร่วมแก้วแล้วสมหมาย
รู้ทั้งรู้ว่ายานั้นอันตราย
เชื่อบั้นปลายถูกเธอกอด..จะปลอดภัย
นะ...ที่รัก.......
ให้ฉันพักฉันพิงอิงอาศัย
ขอกระซิบด้วยเพลงก่อนอ้อนอาลัย
คือบันไดสู่สวรรค์...ขอฉันครวญ
.........๑๐๙๑๓.........
ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน |
05 พฤศจิกายน 2024, 01:20:PM | |||
|
ผู้เขียน | หัวข้อ: ...ไซยาไนด์... (อ่าน 6779 ครั้ง) |
| ||||||||||
Email: