ยกแก้วจิบเบา เบา กลัวเหล้าหก
แล้วยืดอกยืนแอ่นทำแขนอ่อน
ส่งสำเนียงเสียงหวานกล่อมบ้านกลอน
ทำออดอ้อนลูกหลานเบิกบานใจ (๓๘๖)
"เมียไม่มี ไมไม่เจอ"เล่าเธอจ๋า
"เมียไม่มา เมียไม่มี"พี่ตาใส
อายุน้อง ยี่สิบสี่ พี่ห่างไกล
เพิ่งจะใกล้เจ็ดสิบสอง ยังร้องเพลง (๓๘๗)
กำลังร้องเพลงรักสมัครมิตร
ใครสะกิด รางวัล ว่าฉันเก่ง
พอเหลียวเห็นดวงหน้า เมียข้าเอง
เธอยืนเล็งตาแล เห็นเต่ฟัน (๓๘๘)
ขอลาน้องลาหลานกลับบ้านก่อน
เมียเขานอนเปลี่ยวกายหลายปีนั่น
ลุงเพิ่งกลับมาถึงเพียงครึ่งวัน
ขอรับขวัญหน่อยเน้อ เดี๋ยวเธองอน (๓๘๙)
"ไพร พนาวัลย์"