จะคอยรอ คืนวัน อันแสนชื่น
แม้กล่ำกลืน เพียงใด จะไม่เศร้า
ถึงจะนาน ปานใด ไม่ซึมเซา
ทนสู้เอา เรารู้ อยู่เคียงกัน
จะรอคอย วันนั้น ครั้นมาถึง
หวานสุดซึ้ง ตรึงอยู่ คู่สุขสันต์
วันเราสอง ครองรัก ชั่วนิรันดร์
อย่าไหวหวั่น เลยหนา ยอดยาใจ
จักถนอม ฤทัย ไว้รอท่า
แม้เหว่ว้า อาวรณ์ จักนอนไหว้
ทั้งสี่ห้อง น้องนี้ มิมีใคร
เก็บรักษา เอาไว้ ให้พี่ชาย
พันทอง