ยามอ่านกานท์กลอนอักษรหวาน
เนิ่นนานเนื้อคำจำหวั่นไหว
ความรักปักทรวงดวงหทัย-
กาญจน์แอบแนบไว้ในกมล
ดอกรักจักปลิวพัดพลิ้วผ่าน
ขับขานคู่เคียงเสียงฟ้าฝน
ร้อนหนาวราวฤดูสู้ยินยล
รักเอ่ยเผยผลจนล้นใจ
หทัยกาญจน์
๕ กุมภาพันธ์ พ.ศ.๒๕๕๕
เชลงกานท์สารซื่ออย่าถือสา
รจนาน้อมคำด้วยน้ำใส-
ใจจริงยิ่งกว่าภาษาใด
รตีให้หอมหวานเติมมานเธอ
ผ้าผวยผืนใหญ่จากใยรัก
ป้องปักหนาวร้อนผ่อนเสมอ
หอมรักสลักไว้ไม่เลิศเลอ
อย่าเผลอทิ้งขว้างบนทางเดิน
กามนิต - ๖ ก.พ.๕๕
รจนาน้อมคำด้วยน้ำใส-
ใจจริงยิ่งกว่าภาษาใด
รตีให้หอมหวานเติมมานเธอ
ผ้าผวยผืนใหญ่จากใยรัก
ป้องปักหนาวร้อนผ่อนเสมอ
หอมรักสลักไว้ไม่เลิศเลอ
อย่าเผลอทิ้งขว้างบนทางเดิน
กามนิต - ๖ ก.พ.๕๕