จับถ้วยก็อุ่นถึง ใจรำพึงละมุนแผ่
หอมอ้า กลิ่นกาแฟ ปลุกรุ่งเช้าให้เราชื่น
กาแฟแลฟูฟ่อง ครีมอวดฟองฟูใจฟื้น
สลัดเขลาจากเงาคืน มาวุ่นว้ากับตาวัน
กามนิต - ๔ ก.พ.๕๕
หอมอ้า กลิ่นกาแฟ ปลุกรุ่งเช้าให้เราชื่น
กาแฟแลฟูฟ่อง ครีมอวดฟองฟูใจฟื้น
สลัดเขลาจากเงาคืน มาวุ่นว้ากับตาวัน
กามนิต - ๔ ก.พ.๕๕
เพียงถ้วยก็รวยรื่น
เบิกตาตื่นชื่นชีวัน
ลิ้มรสหมดถ้วยพลัน
จึงได้หันหน้าสู้งาน
ทุกรุ่งอรุณเช้า
โหยหาเจ้าจึงสราญ
ดื่มไปใจเบิกบาน
อยู่คู่มานมานานนม
กาแฟดำ