คืนแสนหนาวอย่างนี้พี่อยู่ไหน
จากไปไกลใจหลงพะวงถึง
รู้หรือไม่ใครเขาเฝ้าคำนึง
ส่งใจซึ้งผ่านดาวที่พราวฟ้า
เสียงน้ำค้างหล่นร่วงทบท่วงสลับ
เรไรขับวอนเว้า...เฝ้าห่วงหา
ใจน้องหวั่นสั่นเหงาเศร้าอุรา
เดือนลับลา..ห่วงพี่จะมีใคร
เดือนโชติช่วงท่วงท่าอย่าไหลหลง
จันทร์เพ็ญคงถามทวงว่าห่วงไหม
ฝากริ้วดาวพราวแสงเป็นแรงใจ
กระซิบให้พี่คืนกลับเฝ้านับวัน
ปริ่มปริ่มว่าน้ำตาเอ่อเพ้อคอยอยู่
เคยชื่นชูรักถนอมพี่กล่อมขวัญ
ยามร้างไกลใจหนอเผลอพ้อจันทร์
สัญญากันก่อนลาพี่อย่าลืม...
แซมค่ะ