คิดถึงคน อยู่ไกล ใจห่วงหา
ในอุรา ระทม ตรมหมองไหม้
เฝ้าอาวร ทอดถอน ในฤทัย
เขาจะรู้ บ้างไหม ใครอกตรม
ยามค่ำคืน ฝืนทน หม่นดวงจิต
อยากใกล้ชิด ทุกวัน พลันขื่นขม
นอนแนบเนา เศร้านัก รักระบม
เหมือนเรือล่ม จมหนอง ร้องครางครวญ
แหงนมองฟ้า เวิ้งว้าง ช่างเหน็บหนาว
เห็นหมู่ดาว ร้าวจินต์ ถวิลหวล
แสนอาลัย ฤทัยสั่น หวั่นรัญจวน
เฝ้าคร่ำครวญ ถึงเขา ทุกเช้าเย็น
ฝากจันทร วอนบอก คนชอกช้ำ
ทุกข์ระกำ ถลำลึก นึกอยากเห็น
กระชิบแผ่ว แว่วเสียง เคียงลำเค็ญ
ว่าเนื้อเย็น คนดี นี้ยังรอ
พันทอง