เถียงนาน้อย ทุ่งข้าว ลมหนาวล่อง
ริ้วรวงทองระเนนพลิ้วเอนไหว
เสียงจิ้งหรีดบรรเลงบทเพลงไพร
ระริกใสน้ำค้างพราวพร่างตา
แมลงปอลอยล่องเหนือท้องทุ่ง
ดอกผักบุ้งตระการแต้มลานหญ้า
ไก่โต้งร้องประชันจำนรรจา
เอี้ยงเริงร่าพร่ำพรอดบนยอดตาล
พลิ้วละมุนกรุ่นกลิ่นไอดินหอม
ลอยมาย้อมกลีบฝันคืนวันหวาน
ตะวันส่องแสงพรายจับสายธาร
คลี่หมอกม่านมัวพร่าพลันมลาย
คิดถึงบ้าน คิดถึงแม่ คิดถึงเพื่อน
ทุ่งเคยเยือน เรือนเคยยาม หาความหมาย
แคร่ใต้ถุน ครั้งเคยนอน พักผ่อนกาย
ฟังเสียงยาย เล่านิทาน ตำนานไพร
ซึ่งหลายปี เดือน วัน ที่ผันผ่าน
ลูกไกลบ้านมารุ่งเรืองในเมืองใหญ่
กลิ่นสาบโคลน-ฟางยังซึ้งติดตรึงใจ
ยังหอมไอกลิ่นข้าวจี่อยู่มิคลาย!ฯ
อริญชย์
๕/๒/๒๕๕๕
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
