ความรักฉัน..เปรียบมะดัน..อันแสนเปรี้ยว
ไม่กล้าเคี้ยว..ต้องกลืน..ฝืนไม่ไหว
เมื่อแรกรัก..หอมละมุน..อุ่นละไม
เหมือนจิบไวน์..ชั้นเลิศ..ประเสริฐจัง
แต่วันนี้..มิใช่..คล้ายวันนั้น
น้ำส้มคั้น..ยังไม่สม..อารมณ์หวัง
ฉันอยากกิน..อาหารเสริม..เพิ่มพลัง
เธอกลับสั่ง..เก็กฮวย..สองถ้วยเชียว
มิหนำซำ..ทำเรา..ให้เศร้าหนัก
ให้กินผัก..ใบบัวบก..ในครกเบี้ยว
ตำจนเหนื่อย..เมื่อยล้า..ตำท่าเดียว
เมื่อเคยเลี้ยว..ซ้ายขวา..ให้สาใจ
ความอดทน..โบยบิน..ไปสิ้นแล้ว
ต้องเปลี่ยนแนว..กันบ้าง..ยังพอไหว
จกปลาร้า..ในไหเก่า..อย่างเศร้าใจ
แจ่วบองไง..มีอยู่..ของคู่กัน
อภินิหาร..กล่องดำ..กำของผม
ไม่สุขสม..สู้ถนอม..แม่จอมขวัญ
มีแวปแวป..อยู่บ้าง..เป็นบางวัน
ความกดดัน..จึงมาอ้อน..บ้านกลอนไทย
addy
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
