...ลืมไม่ลง ส่งใจ ยิ่งใฝ่คิด
ถึงหยาดหยด รสฤทธิ์ รักชิดสม
ห้วงฝันให้ ใคร่สุข ปลุกอารมณ์
ด้วยเคลิ้มห่ม ภิรมย์จินต์ ถวิลนาน...
...คงไม่ลืม คราปลื้ม รักดื่มด่ำ
ไม่ลืมคำ พร่ำพรอด อ้อนออดหวาน
ลืมให้ลง สงสัย ได้ไม่นาน
เพราะติดตรึง คำขาน ว่า..หวานใจ...
...ลืมให้ลง ปลงไป ใจก็เหงา
ลืมให้ปลง คงเศร้า มิเอาไหน
ลืมให้ลง คงคิด หงุดหงิดใคร
ลืมให้ลง คงไม่ไหว.....ต้องตายเชียว..!?
รัตนาวดี
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
