คงไม่ไหวแล้วปู่หนูขอเกี่ยง
พวกเสลี่ยงคานหามก็หนักหนา
เสียงโอ้กอ้ากครวญครางข้างศาลา
เรี่ยงแรงบ่าคงไม่เหลือเผื่อแบกใคร(๓๐๕)
ที่ห่วงนักห่วงหนาก็ย่าสุข
เห็นเทียวลุกเทียวนั่งเหมือนยังไหว
แอบไปโด้ปยาหอมกระท่อมใน-
สวนลำไยของปู่อยู่เนืองเนือง(๓๐๖)
หนูไม่กินเหล้าแต่เมากับจะหลับแหล่
ท้องก็แย่เทียวสุขาจนฟ้าเหลือง
คงโบ้ยต่อมารสุราพาส่งเมือง
หนูซมเซื่องเงื่องเหงาขอเข้านอน..(๓๐๗)
ไม่ได้ขี้เกียจน้าาา ท่านปู่ หนูม่ายหวายแล้ว มาวกับ อิอิ..(โดนปาดดด...ซื้บบบเลือดไหล ครึครึ!)
เข้าออกบ่อย ถอยมา ท่าอาบน้าม
เดินต่ามต่าม อาเจียน ทุเรียนหมอน(ทอง)
แกล้มสุรา ซาสี่ มาซีลอน
ร้อนกับร้อน เจอกัน ก็บรรลัย
(315)
ต้องลำไย ใส่ยา สุราแช่
สีแดงแจ๋ แถท้อง ล่องลำไส้
เช้าชูธง ตรงปั๋ง พลังใน
กางเกงใหม่ ซิปแตก แปลกทุกตัว
(316)
พวกกินกับ จับเนื้อ เถือตับอ่อน
พุงยานหย่อน เอวลู่ ดูชวนหัว
ชอบตีเกราะ เคาะกะลา อ้าปากรัว
ยายสุขชัวร์ แกล้มกิน เหล้าก็กิน
(317)
ให้หล่อสิ อยากกินทุเรียนสวนยายสุขจัง
รพีกาญจน์ 59