เสียงขลุ่ยครวญ หวนให้ ใจคิดถึง
รักสุดซึ้ง ตรึงจิต คิดถวิล
จำจากลา อาลัย ไกลยุพิน
จักแดดิ้น สิ้นไร้ ไม่กลับมา (๒๗๓)
เสียงขลุ่ยแผ่ว แว่วหวาน ซ่านซ่านัก
สุดจะหัก ห้ามหวง เพราะห่วงหา
ใต้ต้นโศก โศรกซ้อน ย้อนยอกนา
บ่ายเบื่ยงหลบ สบตา ไม่กล้ามอง (๒๗๔)
กลัวฤทัย ไหวหวั่น พลันเศร้าสร้อย
กลัวเนื้อกลอย เป็นอื่น ฝืนจับจ้อง
กลัวอกหัก หนักอึ้ง จึงอย่าจอง
กลัวหม่นหมอง ร้องกู่ อยู่เอกา (๒๗๕)
พันทอง
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
