...หลายเดือนที่ไร้วี่แววของจอมขวัญ
อยู่ไกลกันหมดสิทธิ์คิดยินเสียง
อยากจะโทษชะตาฟ้าเอนเอียง
ปล่อยเราเลี้ยงวัวควายตามลำพัง
ลมฝนมาพัดพาช่อมะม่วง
กลีบโรยร่วงลงพื้้นดินถมฝัง
อากาศเย็นโชยอ่อนน่านอนจัง
เผลอเอนหลังลงเตียงเคยเคียงนอน
กลับมาเถิด...กลับมาหาลูกบ้าง
การเลิกร้าง เราสองไม่ต้องถอน
ฉันชินแล้ว เพราะเผ่าพงศ์อยู่ดงดอน
แต่ลูกสิ แง่งอน...ร้องหาแม่....
...ส.เชื้อจันทร์...
๒ ก.พ. ๕๕
อยู่ไกลกันหมดสิทธิ์คิดยินเสียง
อยากจะโทษชะตาฟ้าเอนเอียง
ปล่อยเราเลี้ยงวัวควายตามลำพัง
ลมฝนมาพัดพาช่อมะม่วง
กลีบโรยร่วงลงพื้้นดินถมฝัง
อากาศเย็นโชยอ่อนน่านอนจัง
เผลอเอนหลังลงเตียงเคยเคียงนอน
กลับมาเถิด...กลับมาหาลูกบ้าง
การเลิกร้าง เราสองไม่ต้องถอน
ฉันชินแล้ว เพราะเผ่าพงศ์อยู่ดงดอน
แต่ลูกสิ แง่งอน...ร้องหาแม่....
...ส.เชื้อจันทร์...
๒ ก.พ. ๕๕