ความรัก
รินโรยโปรยริ้วพรมพริ้วผ่าน
ผาดมานเคยหม่นผู้ทนหมอง
รอยนี้ที่ใจเคยใฝ่ปอง
เย้ายวนชวนลองตระกองรัก
หนาวเหน็บเจ็บนั้นยังหวั่นอยู่
ไรรู้รอยย่ำอาจช้ำหนัก
บทเรียนบทเศร้าเคยเขลานัก
ไร้หลักเลยพ่ายแทบวายปราณ
หากนั้นเป็นบทที่ทดสอบ
ครานี้คงรอบให้สุขศานต์
บทเรียนเชียรใช้คงได้การ
เติมมานด้วยรักอีกสักครั้ง
รินโรยโปรยริ้วพรมพริ้วผ่าน
มาซ่านเติมใจให้เต็มหวัง
รักเอยเชยชื่นอย่าฝืนชัง
ดอกรักจักสะพรั่งทั้งสองใจ
กามนิต - ๒ ก.พ.๕๕
รินโรยโปรยริ้วพรมพริ้วผ่าน
ผาดมานเคยหม่นผู้ทนหมอง
รอยนี้ที่ใจเคยใฝ่ปอง
เย้ายวนชวนลองตระกองรัก
หนาวเหน็บเจ็บนั้นยังหวั่นอยู่
ไรรู้รอยย่ำอาจช้ำหนัก
บทเรียนบทเศร้าเคยเขลานัก
ไร้หลักเลยพ่ายแทบวายปราณ
หากนั้นเป็นบทที่ทดสอบ
ครานี้คงรอบให้สุขศานต์
บทเรียนเชียรใช้คงได้การ
เติมมานด้วยรักอีกสักครั้ง
รินโรยโปรยริ้วพรมพริ้วผ่าน
มาซ่านเติมใจให้เต็มหวัง
รักเอยเชยชื่นอย่าฝืนชัง
ดอกรักจักสะพรั่งทั้งสองใจ
กามนิต - ๒ ก.พ.๕๕
กิ่งรักเคียงคู่จึงชูยอด
กลีบกอดเกสรอันอ่อนไหว
พร่างพลิ้วลมละมุนอุ่นไอ
แต้มฝันห้วงใจในวันนี้
หนาวเหน็บเจ็บนั้นพลันเลือนหาย
หม่นกลายคลายทุกข์ชื่นสุขศรี
เติมใจให้กันผ่านวจี
วันนี้สมหวังอีกครั้งครอง
ดอกรักดาระดาษวาดหวัง
สะพรั่งอ่อนหวานเชื่อมมานสอง
โอบเอื้อใยรักจักประคอง
อำไพใสผ่องส่องกมล....
แซมค่ะ
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
