สัมผัสลึก เร้นหลบ แบบซบแอบ
สัมผัสแนบ เนานาน เกินขานไข
สัมผัสซึ้ง ตรึงห้วง ของดวงใจ
สัมผัสนัย รู้สึก ให้นึกรัก
สัมผัสเผย เอ่ยย้ำ น้ำคำบอก
สัมผัสออก จากห้วง ทรวงตระหนัก
สัมผัสเรา เรียงร้อย เป็นถ้อยทัก
สัมผัสรัก ตราตรึง...เพียงหนึ่งเดียว
สัมผัสคำ ฉ่ำหวาน สะท้านอก
สัมผัสจิต วิตก อกเฉลียว
สัมผัสเนื้อ เจือละมุน อุ่นจริงเจียว
สัมผัสเกลียว สลัก เพราะรักเธอ
สัมผัสไอ-ละมุน กรุ่นคำขาน
สัมผัสด้วย กลอนกานท์ หวานเสมอ
สัมผัสจินต์ รินร่าย ให้พบเจอ
สัมผัสฉัน มิใช่เพ้อ...แบบเผลอใจ...
“สุนันยา”