...เจ็บเพราะรอ...
กระจกบางขวางกั้น...วันฟ้าเศร้า
น้ำตาคลอเต็มเบ้า...เขาไม่เห็น
เจ็บเพราะรอ...ความหมายตายทั้งเป็น
ทุกเช้าเย็น...เฝ้าชะเง้อเพ้อรำพัน
การเงียบหายหมายเมินเผชิญหน้า
เมื่อรู้ว่า...ลับลอบขอบฟ้ากั้น
เธออยู่ทาง..ฉันทาง..แล้วบางวัน
มีใครกันเคียงชิด..เมื่อนิทรา
ยอมวางใจได้บ้าง...เพื่อสร้างภาพ
ศิโรราบ..เสกสรรค์รำพันหา
ความรู้สึกที่เก็บ..มันเหน็บชา
รอเวลาสำนึก..ให้ลึกลง
เจ็บที่เจอแล้วจาก...ยากจะบอก
เหมือนกินน้ำใต้ศอกเขาหลอกส่ง
จะเรียกร้องของใครใจต้องปลง
สักวันคง...จบการรอ..ทร..มาน
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
