ฉันนั่งชมทะเลหมอก
พัดพริ้วไหวระรอกอย่างช้าช้า
แสงสุรีย์คลี่หายจากสายตา
ตะวันเหมือนจะลับลา. .มองฟ้าเหมือนจะขาดใจ
อีกหนึ่งวันแห่งความรัก
ที่ฉันยังจมปลักและหวั่นไหว
นั่งลำพังบนฟากฝั่งที่ห่างไกล
บรรยากาศแสนดีเท่าไหร่. .หัวใจไม่รับฟัง
"เหงา. . .ฉันคงเหงา"
คงเป็นอีกวันที่เหมือนเก่าเหมือนทุกครั้ง
เมื่อไหร่ความเป็นจริงจะร่วมจมสิงสู่ภวังค์
ฉันไม่อยากเดินลำพัง. .ไม่อยากลุกนั่งโดยไม่มีใคร
หรือฉันไม่คู่ควรที่จะรัก
จึงไม่มีใครอยากรู้จักและชิดใกล้
หน้าหนาวนี้ วันดี-ดีกำลังจะผ่านไป
หมอกเอ๋ยเจ้ารู้บ้างไหม วาเลนไทน์ทีไร หัวใจช่างทรมาณ
พัดพริ้วไหวระรอกอย่างช้าช้า
แสงสุรีย์คลี่หายจากสายตา
ตะวันเหมือนจะลับลา. .มองฟ้าเหมือนจะขาดใจ
อีกหนึ่งวันแห่งความรัก
ที่ฉันยังจมปลักและหวั่นไหว
นั่งลำพังบนฟากฝั่งที่ห่างไกล
บรรยากาศแสนดีเท่าไหร่. .หัวใจไม่รับฟัง
"เหงา. . .ฉันคงเหงา"
คงเป็นอีกวันที่เหมือนเก่าเหมือนทุกครั้ง
เมื่อไหร่ความเป็นจริงจะร่วมจมสิงสู่ภวังค์
ฉันไม่อยากเดินลำพัง. .ไม่อยากลุกนั่งโดยไม่มีใคร
หรือฉันไม่คู่ควรที่จะรัก
จึงไม่มีใครอยากรู้จักและชิดใกล้
หน้าหนาวนี้ วันดี-ดีกำลังจะผ่านไป
หมอกเอ๋ยเจ้ารู้บ้างไหม วาเลนไทน์ทีไร หัวใจช่างทรมาณ
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
