อนิจจังฟังท่านไกลเล่าความช้ำ
สุดระกำย้ำเราให้เศร้าหมอง
เหมือนกรอฉากพรากซ้ำน้ำตานอง
ไม่สมปองครองรักหักอุรา
ท่านคล้ายเราเฝ้าฟูมฟักรักทุกสิ่ง
ไม่ประวิงหญิงหลายใจร้ายหนักหนา
ทำเล่ห์หลง งงงวย ด้วยมารยา
โรยมนตราฆ่าด้วยยิ้มหวานพริ้มเพรา
รู้ทั้งรู้ดูเหมือนโง่โธ่แม่หญิง
เพราะรักจริงจักพร้อมยอมโง่เขลา
เฝ้าระทมอมระทกอกซึมเซา
ชายอย่างเราเศร้าระคนทนต่อไป
ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน |
23 พฤศจิกายน 2024, 04:06:PM | |||
|
ผู้เขียน | หัวข้อ: ...ไม่ใช่ไม่รู้... (อ่าน 9952 ครั้ง) |
| ||||||||||
Email: