ขอบคุณภาพจาก Pixdaus ครับ
จึง.เป็นเหมือนถ้อยสลักรักฝากฝัน
อาจ.เหมือนจันทร์พราวพร่างต่างสรรหา
เป็น.สิ่งซึ่งสร้างสรรค์พรรณา
เพราะ.เรามั่นศรัทธากว่าสิ่งใด
เรา.อยู่ในโลกกว้างใช่ต่างถิ่น
คู่.งานศิลป์แม้จะลับหรือหลับใหล
กัน.แสงหรือก็มีบ้างยามร้างไกล
มา.บรรจบพบได้ในทุกครา
แต่.มิใช่เพียงยามนี้ที่ฟูมฟัก
ชาติ.นี้ยังประจักษ์รักนักหนา
ไหน.จะไกลหากถวิลจินตนา
จะ.รักษาเอาไว้ให้นิรันดร์
รัก.ด้วยใจซึ้งค่ายิ่งกว่ารัก
เธอ.ตระหนักพบได้ใช่เพียงฝัน
ตลอด.ช่วงนานเนิ่นของคืนวัน
ไป.ผูกพันความคิดของสิทธิ์เรา
เป็น.อย่างที่ดวงใจใฝ่ฝันหา
ลม.พัดพาอย่างไรก็ไม่เหงา
หาย.ใจด้วยไออุ่นกรุ่นสองเรา
ใจ.สองดวงยังเฝ้าและเข้าใจ
ของ.สิ่งใดมั่นคงก็จงห่วง
กัน.สองทรวงรวมกันไม่หวั่นไหว
และ.ผูกพันสานก่อวันต่อไป
กัน.ใช่ไหมเมื่อใจปองเพียงสองเรา
รการตติ
จะ.รับเอา ร้อยกานท์ อันหวานชื่น
รัก.รินรื่น เรียงร้อย ถ้อยคลายเหงา
รัก.อักษร สื่อสาส์น กานท์แนบเนา
เธอ.หยอกเย้า ด้วยมนตร์ คนกวี
ตลอด.ทั้งฤดี ที่ขานขับ
ไป.ชั่วกาล ลาลับ กับวิถี
เป็น.คู่กลอน อ้อนหวาน ผ่านวจี
ลม.วลีโลมไล้ มิหน่ายลง
หาย.ห่างบ้าง บางครา อุราร้าว
ใจ.เหน็บหนาว แทรกแซม แจมประสงค์
ของ.ความเจ็บ เก็บไว้ไม่อาจปลง
กัน.ไว้คง เพียงช่วง ห้วงเวลา
และ.แล้ววัน เหล่านั้น ก็พลันหาย
กัน.ห้องใจ ให้รับ กับหรรษา
เพียง.ร้อยกรอง รองรับ ซับน้ำตา
สองเรา.พา ชื่นนัก ด้วยรักครอง...
"สุนันยา"
รัก.รินรื่น เรียงร้อย ถ้อยคลายเหงา
รัก.อักษร สื่อสาส์น กานท์แนบเนา
เธอ.หยอกเย้า ด้วยมนตร์ คนกวี
ตลอด.ทั้งฤดี ที่ขานขับ
ไป.ชั่วกาล ลาลับ กับวิถี
เป็น.คู่กลอน อ้อนหวาน ผ่านวจี
ลม.วลีโลมไล้ มิหน่ายลง
หาย.ห่างบ้าง บางครา อุราร้าว
ใจ.เหน็บหนาว แทรกแซม แจมประสงค์
ของ.ความเจ็บ เก็บไว้ไม่อาจปลง
กัน.ไว้คง เพียงช่วง ห้วงเวลา
และ.แล้ววัน เหล่านั้น ก็พลันหาย
กัน.ห้องใจ ให้รับ กับหรรษา
เพียง.ร้อยกรอง รองรับ ซับน้ำตา
สองเรา.พา ชื่นนัก ด้วยรักครอง...
"สุนันยา"