ความเงียบเอย เคยไหม ใครยินเสียง
ฉันมองเมียง ค้นคว้า หาไม่เห็น
ทั่วดึกดื่น ค่อนคืนเล่า เช้า สาย เย็น
หรือจะเป็น เพียงขาน ตำนานใคร
อยู่คนเดียว เปลี่ยวนิทรา หาคนอ้อน
ในสาคร แห่งกาล สุดขานไข
ชีวิตนี้ มองไม่เห็น ทางเป็นไป
สดับใด ยินเสียง เพียงข่าวลือ
หลับตาลง ปลงใจ ในความเงียบ
หวังย่างเหยียบ แกรกเสียง เพียงหนังสือ
ให้สะทก อกสะท้อน ซ่อนตาปรือ
ได้ยินคือ เสียงลมหายใจ แผ่วเบา
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
