......ฤๅรักร้าย ร่ายรุม ห่อหุ้มกาล....( "รัตนาวดี" )
เพราะบัวหม่นปนอยู่ดูไม่ต่าง
ในท่ามทางดำเนินเขาเมินผ่าน
ปล่อยบัวร้างข้างคูชูช่อบาน
แกว่งไกวก้านรอฝนจนหม่นทรวง
และลมแดดแผดเผาจนเงาหลบ
โรยราซบเกรียมไหม้ไร้คนห่วง
เปรียบเช่นเราเดียวดายไร้คู่ควง
ต้องโรยร่วงลาลับไปกับบัว...
แซมค่ะ
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
