...คิดถึง...
เมื่อต้องเดิน ทางไกล ไปต่างถิ่น
ขอยุพิน เตรียมตัว แต่หัวค่ำ
มีข้าวของ สิ่งใด ใช้ประจำ
ของามขำ สำรวจ เร่งตรวจตรา
ผ้าเช็ดตัว ในตู้ สบู่ขัน
แปรงสีฟัน ยาสีฟัน ยันเสื้อผ้า
แป้งตรางู ซื้อใหม่ ไปเอามา
ทั้งยากิน ยาทา จัดหาไป
เครื่องสำอาง ชุดใหญ่ เอาไปด้วย
ไว้เสริมสวย หน้าตา พาสดใส
จะได้ดู ผุดผ่อง เป็นยองไย
เดินกับใคร งามสุด สะดุดตา
อย่าดีใจ ได้ปลื้ม จนลืมตั๋ว
ใช่รถทัว นะเจ้า เอาที่ท่า
จะขึ้นเครื่อง ตอนเช้า ลืมเอามา
เขาจะว่า จะบ่น ไม่สนใจ
จะขอเตือน อีกหน่อย นะร้อยชั่ง
กระเป๋าตังค์ คนดี มีเงินไหม
บัตรเครดิต บัตรทอง ต้องเอาไป
เดินทางไกล ไปมา ห้าหกวัน
ไม่เห็นหน้า โฉมยงค์ คงคิดถึง
เฝ้ารำพึง เพ้อหา พาโศกศัลย์
อยากติดตาม ทรามวัย ไปด้วยกัน
กลัวแจ่มจันทร์ ถามว่า มาทำไม
ได้แต่ขอ ส่งใจ ไปเป็นเพื่อน
มิแชเชือน เหินห่าง ร้างไปไหน
ขอให้เธอ สมหวัง ดั่งตั้งใจ
ให้เดินทาง ปลอดภัย ไร้ทุกข์ตรม
...ยากูซ่า...
ขอยุพิน เตรียมตัว แต่หัวค่ำ
มีข้าวของ สิ่งใด ใช้ประจำ
ของามขำ สำรวจ เร่งตรวจตรา
ผ้าเช็ดตัว ในตู้ สบู่ขัน
แปรงสีฟัน ยาสีฟัน ยันเสื้อผ้า
แป้งตรางู ซื้อใหม่ ไปเอามา
ทั้งยากิน ยาทา จัดหาไป
เครื่องสำอาง ชุดใหญ่ เอาไปด้วย
ไว้เสริมสวย หน้าตา พาสดใส
จะได้ดู ผุดผ่อง เป็นยองไย
เดินกับใคร งามสุด สะดุดตา
อย่าดีใจ ได้ปลื้ม จนลืมตั๋ว
ใช่รถทัว นะเจ้า เอาที่ท่า
จะขึ้นเครื่อง ตอนเช้า ลืมเอามา
เขาจะว่า จะบ่น ไม่สนใจ
จะขอเตือน อีกหน่อย นะร้อยชั่ง
กระเป๋าตังค์ คนดี มีเงินไหม
บัตรเครดิต บัตรทอง ต้องเอาไป
เดินทางไกล ไปมา ห้าหกวัน
ไม่เห็นหน้า โฉมยงค์ คงคิดถึง
เฝ้ารำพึง เพ้อหา พาโศกศัลย์
อยากติดตาม ทรามวัย ไปด้วยกัน
กลัวแจ่มจันทร์ ถามว่า มาทำไม
ได้แต่ขอ ส่งใจ ไปเป็นเพื่อน
มิแชเชือน เหินห่าง ร้างไปไหน
ขอให้เธอ สมหวัง ดั่งตั้งใจ
ให้เดินทาง ปลอดภัย ไร้ทุกข์ตรม
...ยากูซ่า...