...รักครั้งสุดท้าย...
...ฉันอาจจะ มีค่า มิน่ารัก
เธอจึงมัก ผลักใจ มิใคร่สน
ฉันอาจจะ มีค่า มิน่ายล
เธอจึงทน จนเงียบ มิเปรียบใคร...
...ฉันอาจจะ มีค่า มิน่าคู่
เธอคิดอยู่ ดูคล้าย มิกรายใฝ่
ฉันอาจจะ น่าเบื่อ มิเพื่อใคร
เธอจึงได้ บ่ายเบี่ยง มิเคียงควง...
...ฉันอาจจะ มีค่า เกินกว่าคิด
ลองพินิจ ชวนใจ รักใคร่หวง
ฉันอาจจะ ดีกว่า ใครทั้งปวง
เพราะคอยห่วง ใยเธอ พร่ำเพ้อนาน...
...แค่อยากบอก ให้รู้ คิดดูบ้าง
คนอ้างว้าง สร้างใฝ่ รอใจสาน
แค่อยากบอก ให้รู้ โปรดดูกานต์
ด้วยความรัก ถักม่าน เปิดผ่านมา...
...โปรดรับรู้ ด้วยว่า อุราป่วน
โปรดหันชวน หวนวัน เคยฝันหา
โปรดทวนคิด ค่ารัก สลักพา
คือคำเอ่ย เชยคว้า วาจาเจิม...
...มิใช่มา ลาบอก เพื่อหยอกเย้า
มิใช่เอา ความรัก เป็นหลักเสริม
ก็แค่อยาก ฝากคำ อีกย้ำเติม
...มอบชีวิต สนิทเหิม เสริมคู่กาล...
รัตนาวดี
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
