.jpg)
บัวทิ้งบึงทุกข์
ถวิลหาบัวหอมโรยกลีบหาย
เลือกวางวายเลิกหวังทั้งยังสวย
เคยชื่นด่ำดอมกลิ่นรินระรวย
ดังพรอวยพอเอ่ยก็เลยลับ
บัวหลากสีทึ้งสายเสียหลายดอก
ที่ย้ายบึงลืมบอกยังไม่กลับ
ปล่อยน้ำกลิ้งหยาดตกอกใครยับ
ใบบัวรับซับได้ที่ไหนกัน
พิศจอกแหนแผ่ต้นจนบึงเข้ม
จำต้องเม้มปากมิดปกปิดฝัน
แม้ตั้งใจแตกกอชูช่อชั้น
แต่ต่างพันธุ์สวยใบไม่หอมพอ
ครุ่นคอยวันบัวต่ำต่อสายสูง
รอดจากฝูงเต่าปลาหาเล็มหน่อ
พนมดอกบานแบ่งรับแสงทอ
ไม่รู้รอนานไหนหวิวใจนัก
สวัสดีครับ
อ่านแล้วนึกถึงเพลง แม่ดอกบัวแดง ของ คุณไวพจน์ เพชรสุพรรณ ครับ
แม่บัวงามแย้มคลี่ดอกสีสวย
หอมระรวยระรื่นใจใคร่ประจักษ์
น้องรอแสงตะวันฉายมาทายทัก
อยากรู้รักใดหนอเจ้ารอคอย
บัวกลางบึงอยู่ไกลเกินไขว่คว้า
ว่ายน้ำมาเอื้อมดึงเจอผึ้งต่อย
จำต้องว่ายกลับไปใช่สำออย
พอหายเหนื่อยเล็กน้อยว่ายกลับคืน
ลงว่ายน้ำตามรักอีกสักครั้ง
ห่างจากฝั่งมองไปใจสะอื้น
สายฝนหลั่งลงมาเสียงฟ้าครืน
ฝ่าลมคลื่นถาถมเกือบจมตาย
ว่ายวนเวียนหลบคลื่นกลับขึ้นฝั่ง
เหนื่อยจึงนั่งมองไปแล้วใจหาย
เห็นเขาแย่งแม่บัวผันกันวุ่นวาย
เราหลงว่ายเลยหมดแรงไปแย่งบัว
แก้ว กรุงเก่า
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
