เพิศพริ้มยิ้มประไพวิไลวรรณ
ฤทัยสั่นหวั่นว่าธิดาสรวง
สิเยื้องย่างร่างกายทำลายทรวง
ให้ติดบ่วงห้วงรักเพราะพักตร์นาง
ชะเง้อแลแม้ละม้ายทั้งซ้ายขวา
ประหนึ่งว่่ามาจำแลงจากแสงสาง
ชั้นใดเล่าเหล่าสวรรค์ที่ขั้นกลาง
ฤาเป็นนางจากชั้นฟ้ามายวนใจ
ผงาดทรงองค์เอวดั่งเหวหุบ
งามบ่ยุบงามยิ่งกว่าสิ่งไหน
งามทุกส่วนงามล้วนงามเกินใคร
งามถึงในฤทัยพี่ที่เพ้อครวญ
ฤทัยสั่นหวั่นว่าธิดาสรวง
สิเยื้องย่างร่างกายทำลายทรวง
ให้ติดบ่วงห้วงรักเพราะพักตร์นาง
ชะเง้อแลแม้ละม้ายทั้งซ้ายขวา
ประหนึ่งว่่ามาจำแลงจากแสงสาง
ชั้นใดเล่าเหล่าสวรรค์ที่ขั้นกลาง
ฤาเป็นนางจากชั้นฟ้ามายวนใจ
ผงาดทรงองค์เอวดั่งเหวหุบ
งามบ่ยุบงามยิ่งกว่าสิ่งไหน
งามทุกส่วนงามล้วนงามเกินใคร
งามถึงในฤทัยพี่ที่เพ้อครวญ