สู้ปลอบใจตัวเองให้เก่งกล้า
วันข้างหน้าไม่จมคงสมหวัง
ต้องลอยคอต่อสู้อยู่ลำพัง
เมื่อถึงฝั่งพรั่งพร้อม เข้าล้อมวง
"ปรางค์ สามยอด"
เมืองซาอุทำไมถึงไกลแสน
วิ่งโลดแล่นไม่ถึงซึ่งประสงค์
ลุงปรางค์ขาข้าเจ้าเฝ้างวยงง
เป็นเพราะคงหลงทางลางต้องรอ
ทำไมหนอเหนื่อยล้ามาขวางกั้น
ขับรถรั้นฝ่าทรายไม่ระย่อ
สุดท้ายต้องจอดแหงกแปลกอีกนอ
ซาอุพ่อยังไงคล้ายลับแล
ซาอุดิ–ซาอุดรซ่อนเล่ห์หลง
ส่งใจคงได้รับสดับแน่
ยังห่วงหาอาทรทั้งดวงแด
มิผันแปรมะละแหม่งแห่งนางรอ
..ตะละแม่..กุสุมา..
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
