ถึงกายห่าง ต่างเพียง จิตต์เคียงใกล้
เฝ้าโลมไล้ ไออวล กลิ่นนวลหอม
ชวนรำพึง ซึ้งออก ดอกพะยอม
เคยดมดอม น้อมเก็บ เหน็บเกศา
อย่าวิโยค โศกครวญ เลยนวลศรี
จำวจี พี่ให้ ไว้เถิดหนา
ยังคงภักดิ์ รักขวัญ กัลยา
ตราบชีวา อาสัญ ยังมั่นคง.../
บูรพาท่าพระจันทร์
เฝ้าโลมไล้ ไออวล กลิ่นนวลหอม
ชวนรำพึง ซึ้งออก ดอกพะยอม
เคยดมดอม น้อมเก็บ เหน็บเกศา
อย่าวิโยค โศกครวญ เลยนวลศรี
จำวจี พี่ให้ ไว้เถิดหนา
ยังคงภักดิ์ รักขวัญ กัลยา
ตราบชีวา อาสัญ ยังมั่นคง.../
บูรพาท่าพระจันทร์
***********
ชื่นวลี พี่พร่ำ ฉ่ำดวงจิต
ดังคลายพิษ ฤทธิ์แรง แจ้งประสงค์
สายใยรัก ปักมั่น มิผันลง
ยังซื่อตรง ตราบชีวิน สิ้นมลาย
จะจดจำ คำฝาก จากปากพี่
จะอยู่ทำ หน้าที่ ตามที่หมาย
จะยอมเพียง พลีร่าง อยู่ข้างชาย
มอบเพียงกาย ไร้สิ้น ของวิญญาณ์...
"สุนันยา"
ดังคลายพิษ ฤทธิ์แรง แจ้งประสงค์
สายใยรัก ปักมั่น มิผันลง
ยังซื่อตรง ตราบชีวิน สิ้นมลาย
จะจดจำ คำฝาก จากปากพี่
จะอยู่ทำ หน้าที่ ตามที่หมาย
จะยอมเพียง พลีร่าง อยู่ข้างชาย
มอบเพียงกาย ไร้สิ้น ของวิญญาณ์...
"สุนันยา"
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
