พี่รอนวล ครวญคร่ำ ยืนกร่ำฝน
จำฝืนทน หม่นไหม้ ด้วยใจเหงา
โอ้อนาถ วาสนา ชะตาเรา
ไยซึมเซา เฝ้าแต่ ชะแง้รอ
ช่างใจดำ คำนี้ มิมีเปรียบ
หาใดเทียบ จินต์เจ้า เศร้าจริงหนอ
มากเท่าใด ใจจึง ถึงจะพอ
คงต้องขอ ง้อเมตตา จากฟ้าแทน.../
บูรพาท่าพระจันทร์
จำฝืนทน หม่นไหม้ ด้วยใจเหงา
โอ้อนาถ วาสนา ชะตาเรา
ไยซึมเซา เฝ้าแต่ ชะแง้รอ
ช่างใจดำ คำนี้ มิมีเปรียบ
หาใดเทียบ จินต์เจ้า เศร้าจริงหนอ
มากเท่าใด ใจจึง ถึงจะพอ
คงต้องขอ ง้อเมตตา จากฟ้าแทน.../
บูรพาท่าพระจันทร์