นั่งเดียวดาย อายเหงา เข้าสิงสู่
ช่องเคยดู ทีวี ไม่มีหนัง
อยู่คนเดียว เปลี่ยวเหงา เศร้าลำพัง
ร่ายกลอนดัง หวังคลาย กลายเหงาคลอน
เปิดหน้าเว็บ เสพสิ้น ยินกระแส
ช่างตอแย เหงารัก มาทักหลอน
ใครกันแต่ง แบ่งปัน ดั้นใส่กลอน
ว่าอาวรณ์ อาลัย ใครทั้งวัน
เหมือนถูกฆ้อน ปอนใหญ่ ตกใส่หัว
นั่งตามัว หัวใจ เกิดไหวหวั่น
อ่านกลอนรัก อยากลา จากจาบัลย์
ให้รำพัน ยากเข็น ไม่เป็นเลย
อ่านกลอนขำ ขำใด เมื่อใจเครียด
เหมือนยัดเยียด มุขฮา พับผ่าเหวย
แสร้งลองลอง หัวร่อ ต่อตามเคย
แต่ต้องเฉย ไม่ฮา พาเศร้าใจ
อ่านกลอนหวาน หวานล้ำ น้ำตาลหยด
เหมือนมีมด ไม่น้อย นับร้อยไต่
แต่ตัวเรา ไม่หวาน ต้องผ่านไป
ให้ทำไง กันหนอ ขอซะที
นั่งเดียวดาย อายเหงา เข้าสิงสู่
ขาดยอดชู้ ชื่นชม อกขมปี๋
เข้าเว็บกลอน ออนเพลิน เมินทีวี
เพราะช่วงนี้ ไม่ค่อยว่าง เหมือนอย่างเดิม
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
