ขอโทษที....ที่ไม่อาจ....ร่วมสนอง....
กลัวคนที่เป็นเจ้าของ....ของหัวใจ.....จะชอกช้ำ
รู้ว่าเธอรักแค่ไหน....ขอโทษ...ที่ต้องใจดำ....
ถึงแม้ไม่อยากทำ.....แต่ต้องทำ.....ทั้งๆที่รู้ว่าเธอ....เสียใจ.
ขออวยพรให้เธอ....ไปดี....
บนอิสระเสรี....บนเส้นทางที่เธอเลือกไว้......
ทำถูกแล้ว.....ที่ยอมเป็นฝ่ายไป.......
เสียน้ำตามากแค่ไหน......สักวันฟ้าคงใส......ได้พบคนที่ดี......
ขอบคุณที่เธอ....ตัดใจลา......
แต่มันก็ยังดีกว่า.....จมอยู่กับฉันคนนี้........
คนที่มีเจ้าของ.....หัวใจทุกห้อง....ไม่ฟรี....
ลืมฉันเสียเถอะคนดี.....เพราะวันพรุ่งนี้....ยังไม่สายไป......
กลัวคนที่เป็นเจ้าของ....ของหัวใจ.....จะชอกช้ำ
รู้ว่าเธอรักแค่ไหน....ขอโทษ...ที่ต้องใจดำ....
ถึงแม้ไม่อยากทำ.....แต่ต้องทำ.....ทั้งๆที่รู้ว่าเธอ....เสียใจ.
ขออวยพรให้เธอ....ไปดี....
บนอิสระเสรี....บนเส้นทางที่เธอเลือกไว้......
ทำถูกแล้ว.....ที่ยอมเป็นฝ่ายไป.......
เสียน้ำตามากแค่ไหน......สักวันฟ้าคงใส......ได้พบคนที่ดี......
ขอบคุณที่เธอ....ตัดใจลา......
แต่มันก็ยังดีกว่า.....จมอยู่กับฉันคนนี้........
คนที่มีเจ้าของ.....หัวใจทุกห้อง....ไม่ฟรี....
ลืมฉันเสียเถอะคนดี.....เพราะวันพรุ่งนี้....ยังไม่สายไป......
ร อ ค อ ย ด้ ว ย ค ว า ม อ้ า ง ว้ า ง
ว่าเธอจะเลือกทาง..เส้นไหน
หากเลือกเดินทางเก่า..คงไม่มีเราต่อไป
และคงร้องให้เสียใจ...รับไม่ทัน
แ ต่ เ มื่ อ เ ธ อ เ อ่ ย อ อ ก ม า
เ้ค้า..คือคนที่ค้นหา...ไ ม่ ใ ช่ ฉั น
ที่เคยคิดเอาไว้...ว่าต้องฟูมฟายให้กัน
กลับไม่มีน้ำจากตาคู่นั้น..ห รื อ ฉั น ดี ใ จ ?
ข อ บ คุ ณ ที่ ไ ม่ เ ห นี่ ย ว รั้ ง กั น
อิสระที่ให้มานั้น...ขอรับเอาไว้
ส่วนเรื่องต่าง ๆ ที่เคยทำร้ายกัน..ขอลืมมันไป
...เสมือนว่าเธอคือใคร...ที่ หั ว ใ จไ ม่ รู้ จั ก กั น
ว่าเธอจะเลือกทาง..เส้นไหน
หากเลือกเดินทางเก่า..คงไม่มีเราต่อไป
และคงร้องให้เสียใจ...รับไม่ทัน
แ ต่ เ มื่ อ เ ธ อ เ อ่ ย อ อ ก ม า
เ้ค้า..คือคนที่ค้นหา...ไ ม่ ใ ช่ ฉั น
ที่เคยคิดเอาไว้...ว่าต้องฟูมฟายให้กัน
กลับไม่มีน้ำจากตาคู่นั้น..ห รื อ ฉั น ดี ใ จ ?
ข อ บ คุ ณ ที่ ไ ม่ เ ห นี่ ย ว รั้ ง กั น
อิสระที่ให้มานั้น...ขอรับเอาไว้
ส่วนเรื่องต่าง ๆ ที่เคยทำร้ายกัน..ขอลืมมันไป
...เสมือนว่าเธอคือใคร...ที่ หั ว ใ จไ ม่ รู้ จั ก กั น
เอ-มิ-กา