ต่อคุณkarnkai สัมผัส สระ เ-อ
ยังใส่สวม นวมเนื้อ เสื้อตัวนั้น
ของกำนัล รำลึก นึกเสมอ
สร้างความฝัน มั่นใจ อยู่ใกล้เธอ
ยามเมื่อเจอ งานหนัก ทุลักทุเล
ยังเฝ้าจ้อง มองเห็น เป็นระยะ
ใช่ว่าจะ จืดจาง หนีห่างเห
เพราะงานเข้า เช้าทำ เย็นจำเจ
พอว่างเฮ เร่หา นั่งหน้าจอ
คนใจร้าย ป้ายเรื่อง สร้างเคือง.ขุ่น
ให้ว้าวุ่น กายใจ ทำไมหนอ
เคยหน้ารื่น ชื่นบาน พานเง้างอ
เลยรั้งรอ เหงาเลียบ เสียบทรวงใน
คงคืนวัน พันทอง น้องอย่างเก่า
อยากเห็นเจ้า ยิ้มแย้ม จิตแจ่มใส
เหมือนกับนก หกเหิน กลางเนินไพร
ซอกซอนไป ทุกกระดาน ของบ้านกลอน
รพีกาญจน์ 59
เห็นพี่ตอบ ชอบจิต เป็นมิตรแท้
ไม่ผันแปร เปลี่ยนไป ไร้คนอ้อน
ยังห่วงหา เวลาเช้า ก่อนเข้านอน
รวมทั้งตอน นั่งอึ ด้วยหรือเปล่า
แค่แหย่เล่น เฉกเช่น คนสนุก
ไม่จ่อมจม ความทุกข์ เหมือนอย่างเก่า
มีคุณพี่ เป็นแรงใจ ได้บรรเทา
เจอทุกเช้า เฝ่าไถ่ถาม ความเป็นไป
เพียงเท่านี้ ที่ต้องการ จึงวานบอก
ไม่กลับกลอก หลอกลวง หายห่วงได้
เห็นพี่นั้น มีสุข น้องสุขใจ
ไม่เป็นไร หากงานหนัก พักบ้างนะ
พันทอง
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
